تجهیزات دریایی
علایم جهت یابی دریایی وسایلی هستند که دریانوردان از آنها به منظور پیدا کردن مسیر مطمئن حرکت خود استفاده می کنند.این علایم در نقاط مختلف طول سواحل و در مسیر های کشتیرانی قرار داده می شوند تا تعیین کننده مسیر ایمن نسبت به خشکی و خطرات ناپیدا باشد. این علایم تجهیزات دریایی به گونه ای طراحی و تولید می شوند تا به راحتی قابل دیدن و شنیدن باشند . علایم کمک ناوبری دریایی در بعضی موارد مجهز به دستگاه های شناسایی و رادار نیز می باشند.
این علائم به ۶ دسته تقسیم میشود:
- علائم لاترال: از این علائم جهت مشخص کردن محدوده آبراه ها و کانالها برای ورود به بنادر استفاده می شود.این علامت به دو گروه منطقه A و B تقسیم می شود.ایران جزء منطقه A است. در آبراه های مناطق A هنگام ورود وضعیت قرارگیری شناور نسبت به علائم لاترال در سمت چپ قرمز رنگ و در سمت راست به رنگ سبز باید باشد.بدیهی است که زمان خروج این علامت بالعکس است.
- علائم کاردینال: از این علائم برای مشخص کردن در دریا استفاده می شود.این علامت به چهار دسته شمالی-جنوبی-شرقی-غربی تقسیم می شود.در صورت قرار داشتن هرکدام از این علائم در دریا بیانگر این است که شناور باید از همان سمت علامت کاردینال عبور کند.
- علائم خطر مجزا: این علامت برای اخطار به شناورها برای این است که در آن منطقه محدوده ناایمن مثل یک شناور مغروق شده یا اخطار عمق کم است.پس ناوبر باید فاصله ایمن تا علائم را حفظ کند تا دچار سانحه نشود.
- علائم آب های ایمن: این علائم معمولا برای اطلاع ناوبر از ایمن بودن در ناحیه لنگرگاه نزدیک هر بندر است.عبور از اطراف این علائم بلامانع است.
- علائم منطقه مخصوص: در صورتی که محدوده ای در دریا جهت فعالیت های متفاوت محدود شده باشد.و شناور اجازه ورود به این منطقه را نداشته باشد، مثل محدوده ای که برای مانورهای نظامی در نظر گرفته می شود.
- علائم مربوط به شناوری که تازه غرق شده: این علامت زمانی استفاده می شود که شناوری به تازگی غرق شده است ولی هنوز در نقشه تعیین علامت نشده است. برای سرعت در اعلام خطر غرق شدگی در محل تا زمان مشخص کردن محل دقیق در نقشه و عمق آب آب از این علامت استفاده می شود.
